مخاطبای عزیز خواهشا یه دقیقه وقت بزارید و این پست رو بخونید! مهمه شاید! جالب شه شاید!

مفیدترین کاری که توی این تابستون انجام دادم و تقریبا تنها کاری که انجام دادم، رفتن کلاس مولانای یکشنبه بود. که توی این چند هفته واقعا هر کاری هم یکشنبه‌ها داشتیم، حاضر نمی‌شدم رفتن این کلاس رو کنسل کنم. واقعا از اون کلاساییه برام که گذر زمان رو احساس نمی‌کنم.

حالا تصمیم گرفتم هر یکشنبه چیزی اگه یاد می‌گیرم بیام و اینجا بنویسم. به چند دلیل. 

اول اینکه می‌مونه برام اینجا. مثل خیلی از‌ پستای این بلاگ که می‌نویسم که بمونه برام صرفا و چندبار که برگشتم و خوندمشون، با یادآوری همه‌ی حسایی که اون موقع داشتم، حالم خوب شده جدی.

دوم اینکه باعث می‌شه بیشتر روی شعرایی که امروز خوندم تمرکز کنم و فکر کنم.

سوم اینکه شاید آدمایی این بلاگ رو می‌خونن و تفکرات مولانا براشون جالب باشه و نرسن برن دنبالش. من می‌نویسم، شما هم بخونید و یاد بگیرید.

چهارم اینکه شاید آدمایی باشن و اصن ندونن تفکر مولانا و داستاناش رو زیاد نشنیده باشن. از این طریق شاید باش آشنا شن و پیگیر تر شن.


حالا یه چیزی این وسط. من فکر می‌کنم اگه احساس کنم این‌جا مخاطب‌هایی دارم که دوس دارن بدونن این چیزا رو، خیلی مشتاق‌تر خواهم بود که بنویسم ازش. الان این تصمیم رو گرفتم و می‌نویسم ازش ولی اگه مخاطبی نباشه، شاید یه روز به چیزای دیگه مشغول شم و نرسم بنویسم و به چیزایی که سر کلاس یاد می‌گیرم بسنده کنم. ولی اگه مخاطبی باشه قطعا مصمم ترم چون دلایل بیشتری برای اینجا نوشتن دارم. 


پس شما اگه مخاطب این بلاگ هستید و مایل هستید به خوندن چیزایی که گفتم لطفا توی کامنت همین پست ذکر کنید!

اگه من رو می‌شناسید و می‌دونم مخاطبم هستید که با ذکر نام کامنت بزارید!

شاید گذرا به بلاگ من سر زدید، می‌تونید مطمئن باشید که لااقل تا چند یکشنبه، عصر یکشنبه یا نهایتا دوشنبه این پست رو می‌ذارم. اگه میخواید جز برنامه‌تون بزارید و یکشنبه دوشنبه ها به بلاگم سر بزنید. اگه این تصمیم رو گرفتید لطفا کامنت بزارید!

شاید حتی کسی باشید که من رو بشناسید و به هر دلیل نخواید من بدونم پستای بلاگ رو می‌خونید. می‌تونید با یه اسم مستعار کامنت بذارید، ولی لطفا حتما این کامنت رو بذارید! واقعا می‌خوام که بدونم چند نفر مایل به خوندن چنین پستایی هستن تا اگه کمن منم خیلی مصمم نباشم در این راستا!

مرسی!